Gökyüzüne bak!
Ne kadar da mavi. Ağaçlar daha yeşil, yağmur daha serinletici, bitkiler daha canlı, insanlar daha mutlu...
Yıldızlar parlıyor, gökyüzüne bak!
Bütün gezegenleri al, getir beraberinde. Unutulan, yok olan, tozlanmış tüm o güzel duyguları geri getir. Parmakların su damlalarıyla buluşsun, avuçlarını aç yağmurlara. Yağsın.
Bu evler, bu binalar, bu taş yığınları, betonlar üzerime geliyor, kaçalım. Gidelim evi ağaç olan, huzur olan bir yere.
Çiçekler kırlarda güzel, yine de sen papatyalar biriktir benim için.
Ben yüzünden düşen bin parçayı ellerimi acıta acıta toplarım teker teker.
Sen güzel yüreğini sakla onlardan, bana ayır. En güzel köşesini tut benim için.
Gökyüzü ne kadar da mavi! Bulutlar ne kadar da narin.
Gülümse.
Benim için, birlikte.