#Parça-Bütün

Bir şeye yakından bakarsanız bir bütün olarak aslında ne ifade ettiğini anlamakta güçlük çekersiniz. Biraz uzaklaşıp, uzaktan seyretmek şarttır. Tıpkı insan ilişkilerinde olduğu gibi. Yakınınızda tuttuğunuz ve henüz objektif olarak değerlendiremediğiniz bir insanın negatif taraflarını keşfedemezsiniz, bu yüzden dört dörtlük bir insanmış gibi gelir hep yakınınızdaki. Bu böyle sürerse, en ufak bir hatada hayal kırıklığına, yıkıma uğramanız mümkündür. Bu tür bir durumda ya insan kendini bilip hep mesafeli duracak ya da ikinci yolu denemeyi öğrenecek. İkinci yol, yakınlık kurduğunuz kişilerle bazen araya zaman, mekan, mesafe girmesine izin vermektir. Biraz o kişiden uzak kalıp arkadaşlığınızı, kendi davranışlarınızı ve karşınızdaki insanı çözmeye vakit ayırırsınız bu süreçte. Belki göremediğiniz yanlışları keşfeder mesafe koymaya karar verirsiniz, belki de o insanın gerçekten iyi bir dost olacağını anlar verdiğiniz kıymeti daima ona hissettirmeye karar verirsiniz. Biraz uzak kalmak bütünü görebilmek için, sağlıklı bir ilişki kurabilmek için gereklidir. Nihayetinde hiçbirimiz dört dörtlük değiliz; bu uzaklaşmalar sayesinde yakınlarımızın negatif taraflarıyla da yüzleşmiş oluruz. Bu bize insanları olduğu gibi kabul etmeyi öğretir ve belki de öğrenilen, hatta uygulandığında insana inanılmaz bir iç huzur sağlayan en kıymetli şeydir. Kurulmuş bir bağ, sevgi eğer samimiyse tüm negatiflikler hoş görülebilir hale gelir. 

Çünkü; o insan, olumlu ve olumsuz tüm özellikleriyle güzeldir, değerlidir. 

Dostum, seni olduğun gibi kabul ediyorum ve ben seni böyle seviyorum!